Ik zie
Ik zie de hemel
Ik zie de zon
Ik zie de natuur
Ik zie de dieren
Ik zie de mensen
Ik zie de zonsondergang
Ik zie de nacht
Ik zie de sterren
Wat ik zag was verwondering
Om zoveel mooie dingen
Die geen geld kosten
Vanuit mijn linker ooghoek
pinkte ik die ene traan weg
het gevoel, de waarde is onschatbaar
dat ene mooie gebaar
van wat leven op aarde is
Als wij mensen ook maar een greintje besef hebben
van wat wij zomaar voor niets bezitten
dan weet je
geluk zit in een klein hoekje
dan voel je
de wereld door je vingers glijden
dan kan je
je medemens hiermee verblijden
dan zeg je
vanuit mijn ogen heb ik gezien
hoe schoon de wereld is
en mijn zoute natte traan die langs mijn lippen wegglijd,
zegt me dat het goed is!
Over dit gedicht
| Auteur: Stientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||