gedacht.
heb je ooit de kans gekregen,
om te kiezen wat je wou.
Toen je alle wegen voor je,
niet meer zag en,
heb je toen,
aan me gedacht?
deed het licht van vrijheid horen,
nieuwe klanken in je stem.
Toen je wegdreef in muziek,
niet meer luisterend en,
dacht je toen,
even aan mij?
had het water je meegenomen,
naar een plek anders dan hier.
Toen je koos mij hier te laten,
niet meer kijkend en,
zag je toen toch,
een deel van mij?
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Dinsdag, mei 27, 2008 22:11 |
| zeer mooi intens verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| johandedichter: | Dinsdag, mei 27, 2008 20:24 |
| een gedicht vol verdriet ik geef je mijn fluwele zakdoek!!!! prachtig gedicht gr johan |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 27, 2008 19:50 |
| Hoever ogen openen ligt in liefdeswegen, vastomlijnd doch ook -onduidelijk.. jouw verlangen prachtig omschreven! Liefs, switi lobi |
|
| Yellow: | Dinsdag, mei 27, 2008 16:10 |
| voelbaar gedicht, sterkte, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Doornrooske | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||