Meneer Sloesen
Meneer Sloesen
onzichtbare klappen
alsof hij aait
terwijl juist hij
de grond weg graait
een vrolijke lach
kijk mij hier staan
lijkt hij te denken
zie je hoe leuk ik ben?
ik ontwijk slechts
met eeuwige stilte
in de hoop dat ooit
gerechtigheid spreekt
onzichtbare klappen
alsof hij aait
terwijl juist hij
de grond weg graait
een vrolijke lach
kijk mij hier staan
lijkt hij te denken
zie je hoe leuk ik ben?
ik ontwijk slechts
met eeuwige stilte
in de hoop dat ooit
gerechtigheid spreekt
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Woensdag, mei 28, 2008 10:44 |
| ggrrr! Herkenaar gedrag. Het is tijd voor (spreek)actie! Liefs |
|
| Artifex: | Woensdag, mei 28, 2008 07:21 |
| Zwijgen is het slechtste in zo''n geval. Praat er thuis over of anders met je mentor... Liefs en sterkte ermee, Artifex. |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 27, 2008 22:18 |
| Ik krijg hier koude rillingen van... het voelt naar en beklemmend. Kus terug en dank je voor je fijne reactie.. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lachebekje1988 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||