De pianist
Concertzalen uitverkocht
zit hij geconcentreerd
met een bochel gebogen
over de kunstgrepen van
zijn geniale handen die
de wanklanken van zijn
heethoofd vertalen terwijl
hij zichzelf alleen nog
maar hoort ademhalen bij
het zwartwitte stramien.
En bij de eindstreep
kickt de adrenaline
als hij met big smile
een applaus verdient.
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Woensdag, mei 28, 2008 13:42 |
| applaus voor de eenzaamheid aan de top........dat wat niemand ziet:) liefs |
|
| conan: | Woensdag, mei 28, 2008 12:57 |
| Volondat valt mij nu in... mooi groetjes conan*** |
|
| Lily May Parker: | Woensdag, mei 28, 2008 11:31 |
| mooi zoals jij de persoon beschrijft liefs Lily May xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claude Aendenboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||