Vandaag was een abnormale dag,
een dag dat ik voor het eerst in een MRI-scan lag.
Jij mijn vriendje was mee,
wat de uitslag zal worden we hebben allebei geen idee.

Verdriet en zorgen die je raken,
en ik kan niets doen kan het niet beter maken.
Ik vertrouw op de medische hulp die ik krijg,
ik praat niet je kunt niets zien aan me ik zwijg.

11 juni komt de uitslag,
tot die tijd bij mij geen traan maar een glimlach.
Ik moet verder en er niet te veel aan denken,
tot die tijd zal ik je extra veel aandacht schenken.

Om je te troosten en te sussen,
en onze lippen die elkaar blijven kussen.

Schatje maak je niet teveel zorgen,
Er is een feestje waar ik bij zal zijn en dat is morgen.
Dan hou je me vast en ik jou,
drinken we samen mekaar helemaal blauw.

Wakker worden naast jou in je bed,
het bed waar wij in vrijen met onwijs veel pret.

Schatje tot morgen tot gauw,
Parel van mn hartje ik hou van jou!