Opa gaat opnieuw trouwen,
opnieuw zijn leven opbouwen.
Natuurlijk gun ik hem zijn geluk,
maar toch brengt het mij even van mijn stuk.
Oke oma is er niet meer,
Maar toch doet dit me zeer,
Die twee hoorden in mijn ogen bij elkaar,
of is dit alleen mijn gevoelige snaar?
Tot 5 maanden terug was het nog oma voor en oma na,
Nu is het Annie voor opa.
Alles valt in het niet,
of hij niks meer ziet!
Ja met 80 jaar verliefd als een puber,
tja het klinkt wat luguber
Maar zelf zijn interesse voor zijn achter klein kids is weg,
dat zij het niet snappen is maar pech.
En hoe leg ik het uit als moeder die het zelf niet echt snapt,
Ach ondanks alles wens ik hun alle geluk als hij straks opnieuw in het bootje stapt!