Het raam.
Ik kijk uit op ramen van anderen.
Gelukkige ramen, zolder ramen,
bejaarde ramen, familie ramen.
Ik kijk uit op ramen van anderen.
Ik zie ramen gevuld met hoop.
Ik zie ze gelukkig worden met de jaren.
Ik zit nog steeds door mijn raam,
naar buiten te kijken, te kijken
naar alle ramen in de straat.
Ik loop op straat, werp een blik omhoog.
Mijn eigen raam, helemaal daarboven.
Een donker raam dat altijd naar buiten staart.
Een raam dat eigenlijk eenzaam is.
Het raam dat daar altijd blijft zitten.
Gelukkige ramen, zolder ramen,
bejaarde ramen, familie ramen.
Ik kijk uit op ramen van anderen.
Ik zie ramen gevuld met hoop.
Ik zie ze gelukkig worden met de jaren.
Ik zit nog steeds door mijn raam,
naar buiten te kijken, te kijken
naar alle ramen in de straat.
Ik loop op straat, werp een blik omhoog.
Mijn eigen raam, helemaal daarboven.
Een donker raam dat altijd naar buiten staart.
Een raam dat eigenlijk eenzaam is.
Het raam dat daar altijd blijft zitten.
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zondag, juni 01, 2008 10:07 |
| Leuk gevonden. Ieder huisje heeft zijn kruisje. Liefs, Elenore xxx | |
| Nummer 127: | Donderdag, mei 29, 2008 18:56 |
| hey zeg elk raampje dat op zijn eentje een huis moet verlichten kan nog zo zijn best doen het heeft de hulp nodig van een ander laat mij een deel van mijn licht naar jou zenden be happy! Nummer 127 |
|
| red one: | Donderdag, mei 29, 2008 16:03 |
| maar buiten mn wat chinische reactie, ik vind dit een origineel gedicht en de gedachte erachter begrijp ik heel goed. liefs red |
|
| red one: | Donderdag, mei 29, 2008 16:02 |
| ja, ik zie het al voor me een stel ramen in een kring hossend op straat. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Skydancer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||