hopeloze gedachten..
Hopeloze gedachten..
Niemand die het merkt..
Terwijl het blijft knagen..
Het wil er niet uit..
Hoe vaak je ook blijft vragen..
Onbewust ben ik er mee bezig..
Ik heb het niet in de gaten..
Nadat ik er lang niet mee bezig ben geweest..
Kan ik het nou niet meer laten..
Je kunt dan vragen wat er is..
Maar je krijgt geen gehoor..
Op dat moment..
Was het alsof ik mn tong verloor..
Ik sta op het moment van breken..
Tranen rollen over mn wangen..
Liefhebbende woorden..
Staat als enige in mn verlangen..
Een paar omarmde armen..
Waar ik de troost van krijg..
Normaal kan ik mn mond niet houden..
Dit is het moment waarop ik zwijg..
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Donderdag, mei 29, 2008 18:52 |
| laat ik je nou even wat steun zenden ik ben happy ook niet altijd geweest maar nu dus wel meteen de reden van deze reactie als ik happy kan worden jij ook de zon schijnt niet maar ik zing in de storm veel kracht kGm Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||