je staat niet meer recht in je leven.
versuft en alleen.
ga je door tot je niets meer kunt geven.
iedereen ziet dat je staart.
niemand zal ooit weten
dat jij dan denkt 'ik ben niets meer waard'
versuft en alleen...
wil jij eeuwig slapen
maar nooit meer naar het leven heen.
ik luister naar je...maar niets wat je zegt.
vanbinnen schreeuw je ,ik weet het.
maar moet ik wachten tot je het einde legt.
je wil stoppen ik snap het best.
ik ken je door en door.
en weet dat je niet meer wilt leven voor de rest
ik hou van je dag in dag uit.
al klinkt het bot en slecht...
toch wil ik niet dat je het leven sluit.

-fluister ik in mijn eigen oor-