Zicbtbaar
Ik doe mijn ogen dicht,
en je bent er,
warm en bijna mens,
neergevlijd in het hoekje van mijn laffe liefdes.
Daar ben jij nu koning.
(Jij, nu jij.
Denk aan me, mijn rode volksheld, mijn zotte prins.
Ik wil terug zichtbaar worden.)
en je bent er,
warm en bijna mens,
neergevlijd in het hoekje van mijn laffe liefdes.
Daar ben jij nu koning.
(Jij, nu jij.
Denk aan me, mijn rode volksheld, mijn zotte prins.
Ik wil terug zichtbaar worden.)
Reacties op dit gedicht
| esteban 1: | Vrijdag, mei 30, 2008 23:47 |
| (ongelooflijk) bijna mens... (laat ons nu maar wachten tot de hamer valt) liefs esteban |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vrouwe onbehagen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||