In de wind geslagen.
Wat ik niet meer zie, waar ik nietbij kan. Want het is niet voor heteerst dat dat al verder is dan hetgeluid van mijn stem kan reiken,mijn woorden hebben misschienal geen betekenismeer. Al was het maar een vervlogenbedoeling die bereikte waar ik zeverwacht had, waar ze moest zijn.Al sloeg mijn stem tegen de windin terug naar mijn gezicht, laatze me dan terugschreeuwen watmijn bedoeling was. En ik zal mijneigen woorden vangen, en toekijkenhoe het wegsijpelt tussen de kierenvan mijn vingers, naar de grond,naar de grond waar je later naarzou kijken,zou lachen en zou spugen,want je weet vast al meerdan genoeg.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Vrijdag, mei 30, 2008 20:16 |
| :) pffff... ik dacht dat er geen einde aan kwam ;) liefs, nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Suzanne. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||