bruno werd wakker in een kooi
als een opgesloten prooi
op de muur naast hem kon hij lezen
dit is het ruimteschip van een buitenaards wezen

bruno voelde zich als geworpen voor de leeuwen
en begon zo luid als hij kon te schreeuwen
laat me gaan laat me gaan
laat me gaan hier ver vandaan

het buitenaardse wezen verscheen
waardoor zijn schreeuw meteen verdween
hij begon te huilen ik wil hier weg
ik wil terug naar mijn familie zeg

waarop het wezen begon te spreken
je familie bestaat niet
de mensen rondom jou bestaan niet
er bestaat geen levende creatuur op de planeet aarde
het enige wat wel bestaat is de aarde zelf

bruno begreep het niet
hij voelde een vreemde vorm van verdriet
hoe bedoelt u
wat wilt u van mij nu

waarop het wezen begon uit te leggen
wij bestaan al vanaf het eerste moment ooit
en hebben sindsdien alle planeten afgegaan
maar ze bleken allemaal bewoond te zijn
behalve planeet aarde

bruno schudde zijn hoofd
alsof hij het wezen niet had geloofd
maar het wezen ging voort

planeet aarde was helemaal leeg
en dus de perfecte planeet
om testen op te doen
wij waren alles rondom jou
maar in feite was er niets rondom jou
zie je bruno
mensen zijn onze slaven
wij zijn superieur aan hen
maar jij was ons proefkonijn
door jou te bestuderen
zijn we veel over de mensheid te weten gekomen

bruno hield zijn hoofd scheef
maar je ziet toch dat ik leef

inderdaad
zei het wezen
jij leeft
maar jij was de enige aardbewoner die ooit geleefd heeft
de aarde telde maar 1 bewoner
en dat was jij

bruno kon het niet geloven
en was een ontsnappingsplan aan het bekokstoven

denk daar maar niet aan
zei het wezen
ik kan voelen wat je denkt

bruno huilde maar als jullie het zo wouden
waarom hebben jullie het dan niet voor mij geheim gehouden
waarom dit vertellen
is het om mij te kwellen

nee integendeel
zei het wezen
dankzij jou weten we alles over de mensheid
behalve over achterdochtigheid
hiervoor was een dergelijke ingreep nodig
je zult me nooit meer terug zien

bruno riep wacht even
maar de volgende tel was hij weer bij zijn positieven
een bende mensen stond rondom hem
en velen vroegen met bezorgde stem
je bent van de derde verdieping gevallen uit het open raam
mijn beste jongen heb jij je pijn gedaan

vanaf dat moment vertrouwde bruno niemand meer
en er was geen mens die hem begreep