Duisternis overspoelt de glans van mijn ogen
dichthoudend van alle mensen die me hebben bedrogen
Al zou ik ook maar even twijfelen om ze open te doen
dan zou ik nog in een krimpen en hard weg waaien als een klapzoen
De duisternis bevalt me eigelijk zo wel goed genoeg
toe laat het licht uit mijn ogen het is nog tevroeg
Ooit zal ik toch mijn ogen open moeten slaan
ook al doe ik dit wantrouwent en met een traan
Tevaak hebben mensen mij gekwets en naar beneden getrapt
en dat heeft uiteidelijk er voor gezorgt dat mijn ogen zijn dicht geklapt
Nu naar bijna 12 jaar doe ik voor zichtig mijn ogen open
het licht van dit leven is dan eindelijk naar binnen gekropen
De glans van mijn ogen dat gebroken is zal zich opnieuw moeten herstellen
nu ben ik eidelijk zover om mijn verleden in stukjes te vertellen
De twijfels die ik nog steeds heb over mijn bestaan in dit leven
Maar goed ik ben tijgertje en ik vecht voor een beter streven