Als de woorden je hart verliezen..
Altijd heb je me de weg gewezen
wanneer ik door de tranen heen
zelf de kaart niet meer kon lezen
Maar ik liet me verblinden
want je hielp me verdwalen
om nooit meer te vinden
Ik schreeuw maar het besef weerkaatst
als een rots op mijn kwetsbare hart
Mijn vrienden zijn de mensen niet meer
die ik ooit zo intens lief heb gehad
In de betekenis van zinnen, leugens
zijn wij allen zoek geraakt
Maar als de woorden je hart verliezen
is het voor iedereen te laat
Zelfs mijn masker verloor haar lach
door het verdriet dat jij hebt aangericht
Het hoofdstuk is nu afgesloten
maar het boek nog lang niet dicht
Reacties op dit gedicht
| Hartendichter J: | Maandag, juni 02, 2008 22:48 |
| mooi, kan me er volledig in verdiepen. zeer mooie woordspraak sterkte xx |
|
| Oorlam: | Maandag, juni 02, 2008 20:32 |
| hmm da''s nasty..ha Manja!:D | |
| Aibell: | Maandag, juni 02, 2008 19:58 |
| ''Zelfs mijn masker verloor haar lach.'' Enorm herkenbaar... Maar uiteindelijk ebt alle pijn weg. Heel mooi neergezet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||