Addicted
Addicted
Ik heb je zo vaak zo gemist
God mag weten hoe
In tijden van onzekerheid
Wou ik telkens naar je toe
In tijden van neerslachtigheid
Wou ik dat je me kwam halen
Bij ziekte, angst en stil verdriet
Kon jij de pijn bepalen
Bij leegte, kou en eenzaamheid
Wou ik dat je bij me was
Als een pleister op de wonde
Jouw kracht die mij genas
Als baken in de storm
Om nooit meer te verdwalen
De borg voor het gevang
Die ik zelf niet kon betalen
Het geweten van mijn daden
De leugen naast de list
God mag weten hoe
Ik heb je zo vaak zo gemist
Ik heb je zo vaak zo gemist
God mag weten hoe
In tijden van onzekerheid
Wou ik telkens naar je toe
In tijden van neerslachtigheid
Wou ik dat je me kwam halen
Bij ziekte, angst en stil verdriet
Kon jij de pijn bepalen
Bij leegte, kou en eenzaamheid
Wou ik dat je bij me was
Als een pleister op de wonde
Jouw kracht die mij genas
Als baken in de storm
Om nooit meer te verdwalen
De borg voor het gevang
Die ik zelf niet kon betalen
Het geweten van mijn daden
De leugen naast de list
God mag weten hoe
Ik heb je zo vaak zo gemist
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Donderdag, juli 10, 2008 16:41 |
| ik wist niet dat de Borg geld aannamen?:S |
|
| Fata Morgana: | Maandag, juni 02, 2008 23:08 |
| Ja, voelbaar gemis, toch sterk neergezet, groet Fata | |
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||