verwarring
Mijn eigengemaakt wereldje,
ik heerste over mezelf
tot ik opeens geen eigen rechter meer was.
Waarom heb ik ooit er zo in kunnen geloven
dat dit alles beter zou maken?
Ik dacht dat ik controle had
maar ik sloot alleen maar mijn ogen
voor de harde waarheid,
de ruwe realiteit,
de zogenaamde 'echte' wereld.
Voor eventjes dacht ik dat het beter ging,
maar dat was gewoon een leugen.
Je bent nooit ver weggeweest...
ik heerste over mezelf
tot ik opeens geen eigen rechter meer was.
Waarom heb ik ooit er zo in kunnen geloven
dat dit alles beter zou maken?
Ik dacht dat ik controle had
maar ik sloot alleen maar mijn ogen
voor de harde waarheid,
de ruwe realiteit,
de zogenaamde 'echte' wereld.
Voor eventjes dacht ik dat het beter ging,
maar dat was gewoon een leugen.
Je bent nooit ver weggeweest...
Reacties op dit gedicht
| broken tears /3: | Dinsdag, oktober 21, 2008 20:58 |
| nee. het lijkt rozengeur en manenschijn, totdat jij wakker word en beseft dat het een facking klote wereld is!! ik heb in dezelfde wereld gezeten. maar ik ben eruit gekomen, dus jij ook! sterkte. xxx broken tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||