de derde keer
jij had een vriend mee
je vroeg of ik langs kwam
ik dacht dat niks zou durven
ik voelde me veilig
maar dat duurde voor even
na het spelletje
je vriend pakt me vast
jij kleden me uit
ik schreeuwde heel luid
dat je moest kappen
ik schopte me los
pakte me kleren
renden naar de badkamer
en deed de deur op slot
toen beseft ik pas wat je me aan deed
tranen gehuild
ik voelde me zo vies
boos op me zelf
jij klopte op deur
vroeg of je met me mocht praten
ik kwam er uit
jij zei dat je spijt had
dat ik net als een zusje voor je was
met tranen in je ogen keek je me aan
in de hoop dat ik het zou vergeten
ik vergaf je
en jij deed of er niks meer aan de hand was
de dag ging door
maar ik voelde me vies
gebruikt als een stuk afval
Reacties op dit gedicht
| Just-glow: | Donderdag, juni 19, 2008 16:48 |
| het is echt verrot voor je dat het is gebeurt, kzou aangifte doen, het is moeilijk om het te zeggen en heel het verhaal te vertellen, maar zo word hij er wel mee gestrafd.. Je moet het zo niet laten.. het zal misschien zelfs nog wel vaker gebeuren, kweet hoe het is;) khoop dat het goed gaat nu op dit moment en dat je het goed kan verwerken maar dat duurt een tijd xxDenise |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 03, 2008 15:58 |
| Zoiets is niet te vergeven; je zou aangifte moeten doen. Anders gaat het uiteindelijk aan je knagen en je leven beheersen. Liefs en mijn oprechte genegenheid, sunset |
|
| miepke: | Dinsdag, juni 03, 2008 10:58 |
| een zeer diep gedicht ik kan het zo voor me zien je beschrijft het goed tot in het klenste detail veel sterke als je wil praten je laat maar iets weten groetjes marijke |
|
| ela: | Dinsdag, juni 03, 2008 00:55 |
| Intriest gedicht. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||