~ Geen contact ~
Van alle mensen om mij heen
Wil ik er ééntje zo graag spreken
Maar wij laten elkaar alleen
Van elkaar moeten wij nu breken

Wat doe je nu? Waar denk je aan?
Ben je blij en gaat het goed?
heb jij een manier om hier mee om te gaan?
wat vind je dat je moet?

Mijn gevoel voor jou is puur
En zal dat altijd blijven
Je nu spreken maakt me overstuur
Ik wil niet horen hoe wij elkaar verdrijven

Mijn hart ligt nog in jouw handen
Waar het nu heel voorzichtig breekt
Want ik voel mijn tranen branden
Bij jouw gemis in mij dat steekt

Samen gelachen samen gehuild
Langzaam elkaar leren kennen
Misschien te lang dit uitgesteld
En daarom nu zo wennen

Hoe kan je zo van iemand houden
En toch weten dat het hét niet is
Wat wij samen opbouwden
Maakt dat ik jou nu als mijn maatje mis..

Mocht ik je ooit weer tegenkomen
Hoop ik dat wij nog verweven zijn
Maar dan zo dat wij niet meer dromen
van jouw hand in die van mij

uitzichtloos is nog mijn verdriet
want niemand die mij zoveel doet
als jij die mij zo kent en ziet
bij niemand voelt het echt zo goed

het zal wel wennen
en een plaatsje krijgen
één waar niemand komen mag
lief dat moet je geloven
een plaatsje voor jouw lieve lach
want mijn herinneringen aan jouw
zal ik voor altijd bij mij dragen,
daar kan niemand mij van beroven
en mag ook niemand van mij vragen
ik zal je koesteren in mijn hart,
nu nog eentje vol met kloven
maar je vormt voor mij een zonnestraal,
één die nooit zal doven