Twijfels
Ik twijfel weer
misschien terecht
misschien ook niet
ik wou dat ik het je vragen kon
maar ik durf niet
ben mijn zelfvertrouwen weer es kwijt
ik dacht dat je mijn vriend was
een heel speciale dan nog wel
ik vertelde je alles
en ik dacht jij ook aan mij
op slechts zeer korte tijd
gaf ik me helemaal bloot
heb mijn les opnieuw geleerd
niemand is te vertrouwen
jij gaf me het gevoel
dat je anders was
dat ik jou wel kon vertrouwen
maar ik weet het niet meer
krijg de indruk dat je
anders doet tegenover mij
ik had je nochtans gewaarschuwd
voor het moment dat
je mij in het echt ging zien
je beloofde
mij niet te laten vallen
ok, dat deed je niet
ben nog niet geblokkeerd op MSN
maar je doet anders
afstandelijker
krijg de indruk
dat je me beu bent
dat je niet meer wil
dat ik je lastig val
met vragen of problemen
of gewoon om eens te lachen
Als je dit mocht lezen
vertel me dan alsjeblieft
wat ik nog voor je beteken
ik heb liever dat je me rechtuit zegt
dat onze vriendschap over is
dan dat je me kwetst
door zo afstandelijk te zijn
--ik wil je niet kwijt, je bent zo'n goeie vriend--
--dikke knuffel van mij--
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Dinsdag, maart 19, 2002 08:27 |
| Soms, lijken vrienden zo ver weg. Soms, lijken vrienden geen vrienden meer voor jou. Maar, luister even naar wat ik je zeg. Maar, daarom laten ze je nog niet in de kou. Geef ze een teken. Al is het maar een woord. Geeft ze en teken. Je weet nooit of ie het hoort. Twijfel niet aan jezelf ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim I'm only a phonecall away ... |
|
| The Slayer: | Maandag, maart 18, 2002 22:37 |
| *zucht* is erg pijnelijk, kreeg juist een traantje in men ogen, is ontzettend prachtig geschreven, echt waar... hoop dat de persoon in kwestie wel beseft wat hij doet, want na zo een gedicht, kan ik zo zeggen dat je een prachtig iemand bent... hopelijk draait die vriend bij het is je zeker gegund veel liefs The Slayer |
|
| Color: | Maandag, maart 18, 2002 21:06 |
| Snap echt heel goe wa je bedoelt é... Kheb ook zoveel moeite om iemand te vertrouwen en zo uit schrik weer gekwetst te worden... Khoop voor je echt dat het goed uitdraait! *Melissa* |
|
| NJ: | Maandag, maart 18, 2002 20:04 |
| joh wat erg voor je! als ik jou was zou ik het aan diegene vragen. je kunt er maar het best overpraten, of misschien een brief schrijven met dit gedicht... sterkte! | |
| Robski: | Maandag, maart 18, 2002 19:26 |
| Afstandelijkheid kan heel pijnlijk zijn.. vooral als het totaal uit het niets komt en als 't zo onterecht lijkt te zijn.... En vertrouwen... zal altijd moeilijk blijven... maar sluit je ook niet af voor de personen die wellicht wél te vertrouwen zijn... en het jouwe niet beschamen... Liefs, Rob |
|
| Passero: | Maandag, maart 18, 2002 18:32 |
| Ocharme meiske toch :s Ik zou da allesinds nie doen hoor. IK heb da ook al eens meegemaakt en van mij moogde zeker zijn, ik doe da nie! Dikke troostknuff Passero xxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Toonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||