4 jaar later
Na zoveel jaren van verdriet
Doet het nog steeds veel zeer
Het mag eens gaan gedaan zijn
Want ik krijg je toch nooit weer
Ook al zou ik niets liever willen
Ik weet dat het niet kan
Je bent een deel van mijn ziel
Maar nu bij die andere man
Het was alsof de nacht viel
En ik ging weer naar mijn oude leven
Elke dag weer zonder smaak
En niets meer kunnen geven
Ondanks de mooie momenten
Mocht je me nooit zo verwennen
Zonder jou blijf ik ongelukkig
Had ik je maar nooit leren kennen
Ook al is het ondertussen meer dan 4 jaar geleden maar
Ik zie je nog zooo graag dat ik je maar niet kan vergeten
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Dinsdag, juni 03, 2008 14:57 |
| dit is zooooooo herkenbaar, ik voel dit gedicht aan als was het voor mezelf en bij mij is het al 8 jaar geleden, Y. |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 03, 2008 11:12 |
| Leven in en met een hopeloze liefde doodt uiteindelijk elk gevoel; je zult toch moeten proberen verder te gaan met je leven dan te blijven in en met wat er niet (meer) is. Groetjes, sunset |
|
| Lily May Parker: | Dinsdag, juni 03, 2008 11:11 |
| ...en ik las in stilte...omdat deze woorden stilmakend zijn liefs Lily May xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: David Mercur | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||