Alleen maar praten,
Alleen maar dollen,
Alleen maar schreeuwen,
En mezelf voorbij hollen.
Om maar niet te voelen,
Om maar niet te laten zien,
Om maar niet te weten,
van de pijn die ik niet verdien.
Je laat me verdrinken,
in de vijver van verdraagzaamheid,
En ik zal het wel leren,
en begrijpen met de tijd.
Alle ijn die ik voelde,
Alle woorden die je zei,
Alle steken onder water,
ooit gaan de tranen wel voorbij.