Twee smalle boxsprings tegen elkaar.
Licht en wankelig schuivend,
bij iedere beweging die we maken,
Zodat er een kloof ontstaat tussen ons,
dan wel een kieperende de matras.
De straatlantaarn pal voor het pand
schijnt vrolijk naar binnen
als we de bedlampjes uitdoen.
Wat is dat roep jij
wijzend naar het fel verlichtte raam.
Dat is voor als we
dit kamertje willen ontvluchten.
Je springt gewoon in die paal
en zakken, net als de brandweer,
We hebben bekertjes met water
voor de sigaretten.
Er mag niet gerookt worden,
Zodat ik mij een stoute puber voel.
Michiel de Ruyter zal ook wel
pijpen gepaft hebben hier,
meegenomen van z’n verre reizen,
denk ik, mijzelf vergoelijkend.
s’Morgens hoor ik een vreemd gekreun.
Het blijkt de gemeenschappelijke douche te zijn.
Een bijgeluid van de mengkraan.
Een kamermeisje blijkt ons roken geroken te hebben.
De directie laat weten dat we dat absoluut niet mogen.
Ja, het is slecht, dom, en vies
denk ik gedeprimeerd.
| hadassah: | Dinsdag, juni 03, 2008 19:07 |
| Ach... als dat alles is wat je mis kan doen in het leven, valt het nog mee | |
| sunset: | Dinsdag, juni 03, 2008 17:43 |
| Weet je, dat heimelijk roken dat verwondert me van jou. Juist omdat het zo a-sociaal en respectloos is (of denk je niet aan je navolgers die misschien heel zwaar allergisch zijn). Liefs, sunset |
|
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||