Op zo'n dag...
Op zo'n dag dat leven
niet naar je lacht
en de zon zich
verschuilt achter
duistere wolken
Op zo'n dag dat woorden
aankomen als
stekende dolken,
terwijl je wat anders
had verwacht
Op zo'n dag zet ik
alle zeilen bij
om stormend gevoel
te kunnen trotseren,
mijn koers tijdig te keren
Op zo'n dag verplicht
ik mezelf weer te leren
dat ik vasthoud
aan rust in mij
niet naar je lacht
en de zon zich
verschuilt achter
duistere wolken
Op zo'n dag dat woorden
aankomen als
stekende dolken,
terwijl je wat anders
had verwacht
Op zo'n dag zet ik
alle zeilen bij
om stormend gevoel
te kunnen trotseren,
mijn koers tijdig te keren
Op zo'n dag verplicht
ik mezelf weer te leren
dat ik vasthoud
aan rust in mij
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Donderdag, juni 05, 2008 07:12 |
| Een plaatje! Groet, Hilly |
|
| Quicksilver: | Woensdag, juni 04, 2008 21:30 |
| Waardevol schrijven lieve Alie..Verplicht jij jezelf weer te leren om vast te houden aan de rust in jezelf! Wauw een en al bewondering voor jou! Chappo hoor.. Liefs/knuffs Dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alie Hoogenboezem-de Vries | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||