je bent ziek
De woorden konden niet harder zijn,
weg gekropen ik voel me nu zo klein.
Schaamte voor wat ik heb en wie ik ben,
hoelang zal het duren voordat ik mezelf ken.
De tranen lopen over mijn wangen,
oke ik geef het toe ik zit gevangen.
Its beheerst mijn lichaam en leven,
het boeit me niets er is toch geen beter streven.
De woorden je bent ziek doen zo n pijn,
om tehoren je hebt een ziekte is echt niet fijn.
De woorden marcella je bent deprasief,
is niet tegeloven en mijn verdriet is dan ook erg actief.
Schaamte ik ben slecht ik ben niemand,
waarom kun je die depresie niet geven aan een ander iemand.
Na 13 jaar is het duidelijk wat er met mij is
en ik weet zeker deze keer hebben ze het niet mis.
Ik ben mezelf verloren en kwijt
en ik heb nog niet eens spijt.
Reacties op dit gedicht
| pia ^^: | Woensdag, juni 04, 2008 21:34 |
| goed dat je er over hebt geschreven dan ;) ik hoop dat je er uit komt, weer van het leven mag genieten en jezelf zijn. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tijgertje1985 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||