Echo
galmend klinkt de echo
van de doordreunende klanken
van jouwn harteloze stem..
pijnlijk klinkt jouwn adem..
gevoeloos adem je je zuurstof..
vul je je longen..
om mij te pijning met je spreken..
moeilijk te weten..
dat je er bent..
op kilometers bij mij vandaan..
wetend dat je leeft..
maar immers niet om mij geeft...
04-06-08
Lucienne
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||