Breekpunt
In de schaduw van het licht zag ik alleen nog
de blikken van de dode vogels. De dag vergeet
ik in alle stilte. Ik sloot de deuren van de kamer
voorgoed.
De wind liet ik luisteren naar de donkere wereld.
Ik vergat om nog verder te dromen, want de regen
viel op me neer als een donderslag bij heldere
hemel.
Ik zocht jouw ogen als laatste aanspreekpunt, om
het sterven in mij over te laten.
Lone Dreamer: | Zaterdag, december 27, 2008 18:07 |
''... om het sterven in mij over te laten.'' Hmm... Zoals steeds: maar al te raak. Diep raak... Liefs, Lone |
|
Heavenly light : | Zondag, juni 15, 2008 20:25 |
Een pareltje. o zo mooi. Liefs, Maxime Xxx |
|
*Blue*Eyes*: | Zaterdag, juni 07, 2008 22:42 |
Knap omschreven! en zoals anderen al zeiden: droefmooi! Liefs |
|
lommert: | Zaterdag, juni 07, 2008 20:12 |
triest... maar een mooie stervensscene in de laatatse regel;)..kuss willem |
|
Marousia: | Vrijdag, juni 06, 2008 22:24 |
Droefmooi en ook wel een gedicht die tot nadenken stemt. Liefs van Marousia XX | |
Elenore De Groote: | Donderdag, juni 05, 2008 21:54 |
Ik ben het helemaal eens met Kerima, het is een prachtig gedicht en ook wat droef en diepzinnig. Liefs, Elenore xxx | |
kerima ellouise: | Donderdag, juni 05, 2008 10:46 |
zo droef, zo eindeloos maar ook zo mooi geschreven knuf kerima ellouise |
|
lexx: | Donderdag, juni 05, 2008 08:25 |
:D kus! | |
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 juni 2008 | ||
Thema's: |