Zondvloed
Als een orkaanwolk
boven het stadspark
met geweld bomen
begint los te regenen
zoek ik tevergeefs
naar de ark van de
bijbelse held om mij
tegen deze zondvloed
te verdedigen.
Als uit 'n boze droom
ontwakend bevind ik
mij op de grote markt
mijn hoofd nog tollend
terwijl ambulances
en brandweerwagens
alarmerend komen
aangesneld om alles
bijeen te harken wat
door de draaikolk
is neergeveld.
Ik ben nog in leven.
Dat is alles wat telt.
Zou Jahwe mijn
zonden dan toch
hebben vergeven ?
Zijn Oordeel nog
niet over mij geveld ?
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juni 08, 2008 07:28 |
| Stilte is het element waarin grote dingen zich verwezenlijken. | |
| Mizuchi: | Zaterdag, juni 07, 2008 18:50 |
| Het toeval wil dat ik net vandaag ook een gedicht heb ingestuurd dat Zondvloed heet. :D Hier wist ik echt niets van. Hoe dan ook, de jouwe is erg mooi. Sterk einde! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claude Aendenboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||