het schemert in mij
genadeloos dreunt het foltertuig
oorverdovend
als de zwarte nacht kwam
en mijn cocon openscheurde
met horens van een woeste ram
het is de vicueuze cirkel,
de eindeloze spiraal
zoals zovele het zeggen
maar ik heb er geen woord voor
zelfs geen taal
geobsedeerd door tijd
tik tik tik
aftellend gedreig
en misschien een beetje spijt
als het te laat is
door mijn gevaarlijk gezwijg
maar wat
wat dan nog
wanneer een wanhoopsdaad plaatsvind
mijn wanhoopsdaad
in donkerte en nachtgeplaag
want vandaag is morgen,...
te laat
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, juni 11, 2008 22:24 |
| Zadel niemand op met deze eventuele wanhoopsdaad, achter elke duisternis zal licht gloren, elk dal is uit te klimmen, hoe uitzichtsloos alles soms ook lijkt. Liefs van Marousia | |
| philos: | Woensdag, juni 11, 2008 11:25 |
het lijkt in je werk dat je zelfmoord overweegt, ik wil je graag zeggen: doe dat nooit en te nimmer, hoe donker en uitzichtloos alles ook lijkt, er gloort na iedere nacht een morgen. sterkte! vr.gr. van philos |
|
| kerima ellouise: | Zondag, juni 08, 2008 18:25 |
| in schemer struikelt vaak de duisternis over het licht...het licht dat sterker is als je de tijd zachtjes laat tikken in groei... beklemmend goed neergezet ! knuf! kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulstorm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||