Je vroeg me ooit wat liefde is.
Ik kon je vraag niet beantwoorden want ik had nog nooit kennis gemaakt met liefde.
Echte liefde. Pure, zuivere liefde.
Telkens opnieuw dacht ik liefde gevonden te hebben.
Maar telkens opnieuw stond ik oog in oog met de pijnlijke confrontatie.
De confrontatie met verdriet.
Maar tijden zijn veranderd.
Door jou, heb ik liefde leren kennen.
In z’n puurste vorm.
Door jou ben ik het verleden vergeten.
Heb ik de tijd genaamd ‘vroeger’ achter me gelaten.
En heb ik weer zin gekregen in de toekomst.
Ja.
Liefde.
Onze liefde.
Is onbeschrijfelijk.
Net als jou, trouwens…