leven
waarom beleven wij ‘t geluk
nooit meer dan slechts een ogenblik
zelfs de mooiste aller vreugden
sterft als een vlinder
die, hangend aan zijn bloem
vergaat, vergaat
en wij vermoeden noch genieten
een wondere levensdroom
wanneer door spijt
onzalig hartenpijn
een droeve stond
wordt tot een eeuwigheid
blijft droom ons leven
als wij als schaduw
over aarde zweven
verdwijnen, meten traag
de schreden ruimte, tijd
en zijn – al weten wij het niet -
het midden van de eeuwigheid.
sunset 08-06-2008
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zondag, juni 08, 2008 16:14 |
| mooie powezie, geluk is zo moeilijk vast te houden als schaduw zich aankondigt... liefs kerima ellouise |
|
| Ludy: | Zondag, juni 08, 2008 10:11 |
| Halen mensen misschien te weinig mooie herinneringen op, wordt er te weinig verteld? Gekoesterde mooie ogenblikken gaan langer mee. In een klaagcultuur lopen mensen aan het moois voorbij. ;) Liefs, Ludy |
|
| Cora (ZIJ): | Zondag, juni 08, 2008 09:44 |
| De kunst is om uit de schaduw te komen en in het volle licht te gaan staan, moet je eens zien wat voor een lichtbundel je dan krijgt ;) | |
| lommert: | Zondag, juni 08, 2008 09:38 |
| eeuwigheid...voel mij een spildenprik daarin...blauw is het hiero;) stevige groet willem |
|
| conan: | Zondag, juni 08, 2008 09:19 |
| de trilling van een vlinder op zijn lievelingsbloem , en daarna het fladderend zoeken...steeds meer met afgevlogen veugels...en de pijn... mooi sun ! liefs conan*** |
|
| verhavert: | Zondag, juni 08, 2008 09:16 |
| heerlijk jouw prachtige poëzie te lezen op een druilige zondagmorgen het laat de zon schijnen liefs martine |
|
| Hilly N: | Zondag, juni 08, 2008 09:10 |
| En dan zijn er weer die momentjes, zoals wat lieve woorden in een mailtje. Dat kleurt mijn dag. Pastellen kleuren door de onweersbuien heen Mooi dit,ik las het graag. lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Zondag, juni 08, 2008 08:44 |
| ach ja soms zien we geluk door onze vingers glippen, konden de mooie momenten maar voor eeuwig zijn, maar ja dan zouden we het niet meer zo waarderen, dus het leven lijkt me vaak wel in balans door juist die momenten die verdrietig of pijnlijk zijn en dan die lieve warme ogenblokken kuzzz ik heb er over nagedacht lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo fijne zondag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||