Zij stroomden genade
zij stroomden genade
ik telde omarmde ze
zij stroomden genade
beschenen mijn handen
met cirkels vol warmte
balancerend langs lijnen
op een tocht zonder einde
zij stroomden genade
beschenen mijn handen
met cirkels vol warmte
balancerend langs lijnen
op een tocht zonder einde
een lantaarnpaal
verder viel licht
kapot op de grond
bomen droegen
meer schaduw van
struiken zonder houvast
verder viel licht
kapot op de grond
bomen droegen
meer schaduw van
struiken zonder houvast
een merel ontwaakte
aangeschoten door herrie
van de zuipschuitenferry
begon tegen donker te fluiten
de roes was nog binnen maar de
kater sprong snel al naar buiten
aangeschoten door herrie
van de zuipschuitenferry
begon tegen donker te fluiten
de roes was nog binnen maar de
kater sprong snel al naar buiten
wil melker
09/06/2008
09/06/2008
Reacties op dit gedicht
| Ria Klein Herenbrink: | Maandag, juni 09, 2008 08:45 |
| Doe mij maar een roes waar je geen kater van krijgt :-) Ik wens je een zonnige dag toe liefs Ria |
|
| verhavert: | Maandag, juni 09, 2008 07:53 |
| sterk gebracht wil liefs martine |
|
| Hilly N: | Maandag, juni 09, 2008 07:46 |
| Weer heel mooi groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||