duiveltje op me schouder
elke dag wordt het steeds moeilijker
om goed te kunnen adem
in me hoofd is de duisternis
naar binnen geslopen
tovert als weer in grijs
het engeltje wat op me schouder zat
is nu een duiveltje
en dit is wat hij zegt
hij zegt dat alle mensen niet te vertrouwen zijn
dat je ze het best op een afstand kan bewaren
dat de eenzaamheid hoort bij mijn bestaan
je hoeft niet te vechten
geef het op zegt hij steeds
pleeg maar zelfmoord
dit hoor je de hele dag door je hoofd
en op die momenten
waar ik het zwakste ben
hoor ik hem het hard schreeuwen
steeds het zelfde liedje
je bent niks waard
geef maar op
pleeg maar zelfmoord
Reacties op dit gedicht
| miepke: | Woensdag, juni 11, 2008 10:06 |
| wow heftig bericht begrijp wat je voelt als je wil praten je weet me te vinden groetjes marijke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||