Ergens in de verte
Zie ik het lichtje daar
Het lichtje van me leven
Staat in de verte klaar

Ik loop erop af
Een eindeloze weg
Me pad wordt gekruist
Door ongeluk en pech

Ik val en sta op
Blijf lopen tot het eind
Hoe verder ik loop
Hoe meer het licht verdwijnt

Het is alsof het dooft
Of ik juist verder weg val
Me ogen schrikken open
Door een enorme knal

Ik ben op het diepste punt
Verder kan ik niet
Het licht is bijna weg
En ik huil van verdriet

Maar ik moet opstaan
Verder lopen over het pad
Bijna gebroken
Het leven helemaal zat

Maar doorzetten is wat ik doe
Al val ik bijna uit elkaar
Ik klim omhoog
En ik krijg het voor elkaar

Uit de put gekomen
Maar nog een lange weg te gaan
Steeds meer licht op me pad
Zie zelfs bloemen staan

Hoor steeds meer geluiden
Van vogels in de lucht
Maar na een tijd gebeurd het toch
Dat ik het donker weer in vlucht

Geen idee waarom
Maar alles komt weer terug
Ik ga zitten huilen
Onder een donkere brug

Nieuwe kracht moet ik vinden
Om verder te lopen
Nieuwe moed zoeken
Opnieuw gaan hopen

Ik kijk naar boven
De lucht is zwart
Maar ik moet doorgaan
Zegt iets diep in me hart

Dus sta ik op
Volg het pad naar de top
Ik ben helemaal kapot
Als ik eindelijk stop

Dan gebeurd er iets
Het was vast het lot
Een persoon naast me zij
De persoon heten God

Samen volgen wij mijn pad
Tot het licht er bijna is
Het laatste moet ik alleen doen
Terwijl ik me geheugen wis

Uit eindelijk ben ik bij de top
Bij het licht van me leven
Bij de vlam, de kern
Die mij hoop heeft gegeven

Soms kijk ik achter me
En doe ik een stap terug het donker in
Maar ik weet nu
Dat ik alles overwin

Dat alles me lukt
Wat me doel ook zijn mag
Dat het leven goed is
En over alles valt een lach

Alles is goed
En gaat zo blijven
Maar voor altijd
Zal mijn pen op papier schrijven

Lisaa.