Proevende
Diep van binnen
hoort ze de klanken
als de dag van gister.
Maar heden is gekomen
Maar heden is gekomen
en ogen moeten sluiten
voor dat wat is geweest.
De woorden zijn niet meer
De woorden zijn niet meer
te vinden, enkel nog op
papier verstopt. Ver weg
uit haar gedachten gerend.
Maar haar ziel proeft
Maar haar ziel proeft
de paniek uit het verleden
de hopeloosheid zonder eind.
Ze slikt,
Ze slikt,
de smaak verdwijnt
en stilte is wat rest.
Reacties op dit gedicht
| lugh: | Zaterdag, juli 12, 2008 22:14 |
| brok in de keel.mooiii | |
| tweety-ysje: | Woensdag, juni 11, 2008 17:13 |
| mooi voor fictie hoor :d liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||