Ontvreemden
In de nacht volgt het zachte kraken
zingt hij in het donker
om de schrik te verjagen
Maar ondertussen ziet hij
geen hand meer voor ogen
voelt niet langer het gras
het aarden
de aarde
hoe moeilijk,
En tussen de witte lakens
lekt jouw hoofd al weg.
eye witness: | Zondag, november 09, 2008 18:31 |
lekte jouw hoofd al weg... brrrrr kippevel... maar errug mooi geschreven! de laatste zin maakt het ''eng'' vind ik... weet niet precies of ik dat positief of negatief ''eng'' vindt... xx |
|
Elenore De Groote: | Zaterdag, juli 05, 2008 12:45 |
Mooi, ook boeiende reacties hier! Liefs, Elenore xxx | |
Cora (ZIJ): | Zondag, juni 15, 2008 13:04 |
Ieder zijn/haar eigen aanpak ;) vind het wel een intens gedicht Floor :) liefs! |
|
Innerchild: | Woensdag, juni 11, 2008 23:59 |
Hoe mooi beschreven ! Verlangen maar ook angst voor het loslaten lees ik hier ... Knap ! ;) / Inner |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 11, 2008 23:59 |
zeer intens is dit verwoord loslaten is voor vele moeilijk en voor sommige gaat het vanzelf knufliefs--hiljaa-- |
|
kerima ellouise: | Woensdag, juni 11, 2008 22:03 |
jazeker! goed werkje ! liefs kerima ellouise |
|
fortuna: | Woensdag, juni 11, 2008 20:55 |
wij zijn allemaal verantwoordelijk voor onze daden en woorden. Zo ook lexx. Liefs |
|
flores: | Woensdag, juni 11, 2008 20:49 |
Mee eens!!! Jeetje...;) |
|
lexx: | Woensdag, juni 11, 2008 20:49 |
geen dank :) ach, ik ben de beroerste niet. jij hebt nu eenmaal een vreemde manier van benaderen; en ik wellicht ook. dat zorgt weleens voor een misvatting. meer is het niet; het blijft een goed werkje! | |
ninodepino: | Woensdag, juni 11, 2008 20:48 |
:)tuthola | |
flores: | Woensdag, juni 11, 2008 20:40 |
Ik schrijf dit met gemengde gevoelens;), maar bedank lexx voor zijn punt ter verbetering.. Och, we zijn al weer even op min of meer speaking terms.. Dank. |
|
Auteur: flores | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 juni 2008 | ||
Thema's: |