Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Grijs verleden
Witte muur laat mij kijken
Naar het prachtig schilderij
Waar ik niet eens op kan lijken
Dat veel te gelukkig is voor mij
Houten planken laten me voelen
Hoe hard het leven altijd was
Zittende op eenzame stoelen
In een godverlaten klas
Rode gordijnen laten me ervaren
Hoe mijn gevoel mij heeft verleid
Terwijl ik naar ’t lichtpunt trachtte te staren
Raakte ik mijn kern langzaam kwijt
En nu sta ik in de wacht
Ben ik zinloos tijd aan het besteden
Tot het vallen van de nacht
In mijn grijze verleden
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
+lory+
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
12 juni 2008
Thema's:
[Vroeger/Herinneri]
[Dromen]
[Eenzaamheid]