Laat me ...
Laat me het licht doven
en gaan reizen
ver weg van hier
waar woorden nog gemeend zijn
en iedereen zichzelf is
Laat me mijn ogen sluiten
en de scherven oprapen
die verspreid liggen over mijn ziel
scherven van een eens zo mooi geheel
Laat me wegzinken in een diepe slaap
zodat mijn tranen kunnen drogen
en ik kan gaan dromen van een nieuwe dag
die misschien nooit meer komt
Laat me gewoon ...
en gaan reizen
ver weg van hier
waar woorden nog gemeend zijn
en iedereen zichzelf is
Laat me mijn ogen sluiten
en de scherven oprapen
die verspreid liggen over mijn ziel
scherven van een eens zo mooi geheel
Laat me wegzinken in een diepe slaap
zodat mijn tranen kunnen drogen
en ik kan gaan dromen van een nieuwe dag
die misschien nooit meer komt
Laat me gewoon ...
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, maart 19, 2002 20:03 |
| even alleen zijn... soms heb je dat nodig... mooi gedicht... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rainmaker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||