Ik ben je kwijt
ik mis de woorden en je stem
die ik uit duizenden ken
en ik mis de daden die je deee
en de schade die je leest
En ik ben de gene die het meest om je geeft
en ik hoop dat je dan strax nog leeft
je vertelde me leuke dingen van het verleden
dingen die we samen altijd deden
dat, dat niet meer kan
we renden altijd door de gang
het is nu over
je zei altijd ik ben je rover
je gaf me altijd geld
voor mij was je me held
nu ben je verdwenen
maar nog niet uit mn genen
ik als een meisje van 12
dat ik me dan nog niet eens realiseerde
dat je ziek was
toen lach je daar in het ziekenhuis
maar laat maar het is al te laat
Maar mijn lieve sgat
IK MIS JE
EN IK BEN JE KWIJT
die ik uit duizenden ken
en ik mis de daden die je deee
en de schade die je leest
En ik ben de gene die het meest om je geeft
en ik hoop dat je dan strax nog leeft
je vertelde me leuke dingen van het verleden
dingen die we samen altijd deden
dat, dat niet meer kan
we renden altijd door de gang
het is nu over
je zei altijd ik ben je rover
je gaf me altijd geld
voor mij was je me held
nu ben je verdwenen
maar nog niet uit mn genen
ik als een meisje van 12
dat ik me dan nog niet eens realiseerde
dat je ziek was
toen lach je daar in het ziekenhuis
maar laat maar het is al te laat
Maar mijn lieve sgat
IK MIS JE
EN IK BEN JE KWIJT
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Vrijdag, juni 13, 2008 21:28 |
| koester die lieve held maar in je hart ...dikke knuf! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LiitleGiirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||