het is zo lang geleden
dat ik je heb horen praten
zo lang geleden
dat ik je lach heb gezien
zo lang geleden
dat we bijeenzaten
zo lang geleden
te lang misschien

ik wil dat je hier bent
praat weer met mij
ik wil dat je bij me bent
en lacht naar mij

maar ik kan dit niet veranderen
de dood is nou eenmaal voor altijd
mijn altijd sterke opa
had allang verloren van de strijd

maar ik weet dat als ik lachend naar de sterren kijk
dat je naar me terug zult lachen
ik weet dat als ik me alleen voel
dat jij altijd nog bij me bent
ik zie je niet
ik hoor je niet
alleen in mijn herinnering
ben je nog zoals je was

je was spontaan
dapper
sterk
bijzonder
positief

je geloofde in mij
maar dat besefte ik te laat
wat ik ook ooit zou doen in mijn leven
jij geloofde in mij

lieve opa, het is nu al zo lang geleden
maar ik mis je nog steeds
de foto op mijn kamer
herinnert me elke keer weer aan jou lach

tranen hebben over mijn wangen gestroomd
ik was je opeens kwijt
mijn opa, mijn steun,
je betekende veel mee voor me
dan ik ooit heb beseft

lieve opa

ik herriner je
zoals je was
en ik blijf lachen
omdat ik weet dat je met me meelacht
en ik blijf positief denken
omdat ik weet dat je met me meedenkt
en ik blijf geloven
omdat ik weet dat jij in mij gelooft



(dat moest ik echt even kwijt)