Vrijloper.
ik zie je maar ik kan je niet meer vasthouden.
je stem blijft zich herhalen als een gedicht
in mijn gedachten, we lopen nooit vrij.
we laten nooit zien wat we denken.
dat is niet de generatie die we behoren te zijn.
maar jij houdt mij zingend.
dromend en zorgeloos paradeer jij overal heen
maar ik mag nóóit meer met met je mee.
want wij zijn 'verleden tijd'
wat een onzin.
je stem blijft zich herhalen als een gedicht
in mijn gedachten, we lopen nooit vrij.
we laten nooit zien wat we denken.
dat is niet de generatie die we behoren te zijn.
maar jij houdt mij zingend.
dromend en zorgeloos paradeer jij overal heen
maar ik mag nóóit meer met met je mee.
want wij zijn 'verleden tijd'
wat een onzin.
Reacties op dit gedicht
| Quando: | Woensdag, december 17, 2008 20:22 |
Prrt. Wat een onzin dat hier nog geen reactie staan. Ha! Heb ik tenminste de eer van de eerste. Ik moet je wat vaker lezen (: (Als jij dan ook wat vaker schrijft(; ) Kus! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bring-me-on | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||