Obsessie
Wat kan ik nu nog doen ?
Met wat kan ik nog klaarstaan ?
Mijn ziel, mijn lijf, mijn verstand,
die kreeg je ooit van mij.
Nu ben ik finaal op
ik heb niets meer te geven
sorry ...
Verdwijn uit mijn leven
je brengt me niets dan hartepijn
chaos strooi je rond je heen
Kapot, dat ben ik nu
gebroken ledematen
verstrooide dromen in de wind
Aan gruzelementen, die utopie
kapotgeslaan die droom van mij
Dierbare droom, het ga je goed
ga verder, zonder schepper.
Ik dacht dat het liefde was,
het was niet meer dan schrik...
bang alleen te zijn,
Obsessie, wat een kracht !
Met wat kan ik nog klaarstaan ?
Mijn ziel, mijn lijf, mijn verstand,
die kreeg je ooit van mij.
Nu ben ik finaal op
ik heb niets meer te geven
sorry ...
Verdwijn uit mijn leven
je brengt me niets dan hartepijn
chaos strooi je rond je heen
Kapot, dat ben ik nu
gebroken ledematen
verstrooide dromen in de wind
Aan gruzelementen, die utopie
kapotgeslaan die droom van mij
Dierbare droom, het ga je goed
ga verder, zonder schepper.
Ik dacht dat het liefde was,
het was niet meer dan schrik...
bang alleen te zijn,
Obsessie, wat een kracht !
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sweet tabasco | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||