~Bedankt; zondag 15 juni 2008~
Bedankt.
Ik zag geen nut in leven meer
de dood lachte me toe
maar jij zei me
het leven een kans te geven.
Bedankt.
Vriendinnen stonden niet voor me klaar
doelloos dwaalde ik rond
maar jij vond me
en gaf moed voor het leven.
Bedankt.
Echte vriendschap is een sprookje
maalde door mijn hoofd
maar jij was mij
een echte vriend voor het leven.
Bedankt.
Onvoorwaardelijke liefde
daar geloof ik niet meer in
maar jij gaf het me
en ik twijfelde - voor even.
Bedankt.
Wanneer ik niet in mezelf geloofde
liep ik jou tegen het lijf
en jij liet zien
hoe jouw ogen me beleven.
Bedankt.
Voor al die keren en duizenden meer:
Dank je!
Je hebt mijn leven zo vaak gered,
zonder het zelf door te hebben...
Ik houd van je, meer dan je denkt,
maar net zoveel als ik hoop dat je ooit mag leren kennen.
(voor iedereen die zich aangesproken voelt, maar misschien nog wel meer voor die personen die niet eens doorhebben dat ik ze zo dankbaar ben...)