in de duisternis
schijnt 1 klein licht puntje
in de duisternis
is alleen dat te zien
dat ene kleine licht puntje
je probeert erheen te lopen
maar het enigste wat er gebeurt
is dat het puntje kleiner word
als je dichterbij komt
gaat hij verder weg
of lijkt dat elen maar zo
ben jij niet diegene die juist
alleen maar achteruit loopt
of juist stil blijft staan
in de hoop dat het lichtpuntje verdwijnt
je wil het licht niet meer zien
je hoop zakt
want het lichtpuntje blijft
je wil niet meer terug
je hebt het daar gehad
je leven is afgelopen daar
je hebt daar niks meer te zoeken
niemand die je terug wil
niemand die om je geeft
of lijkt dat alleen maar zo
sluit ik mezelf zo erg af
dat ik niet meer merk of weet
wie we wel of niet om me geven
ik kan me niet voor altijd afsluiten
en in het donker blijven mokken
alles maar stil houden
en niks vertellen
nee ik vertel de mensen die ik vertrouw wat erin me omgaat
ik houd me niet meer stil
ik wil niet meer in het donker leven
ik wil weer licht zien
ik wel me weer open stellen
me durfen laten zien wie ik ben
niet wie ik niet ben
ik ga me open stellen tegen vrienden
vrienden die ik wel vertrouw
die me niet uitlaggen
die wel om me geven
als er iets mer me aan de hand is
hun staan altijd voor me klaar
het word steeds lichter
in de konkere ruimte
ik begin te lopen
en me te bedenken wat ik nog meer ga doen
ik laat het verleden achter me
en sla een nieuwe weg in
een weg waar ik een nieuwe start maak
en weer opnieuw kan beginnen
en het verleden laat voor wat het is
nu kijk ik naar de toekomst
naar alle leuke dingen die me te gemoet komen
alles begint opnieuw
een heel nieuw leven!
een hele nieuwe toekomst!