Tjonge van Basten,
Dit kon je goed gebruiken.
Je hebt mooi al die zwartkijkers,
een poepie laten ruiken.
Bloed, zweet en tranen,
Worden nu echt terugbetaald,
Want keer op keer,
Werd je weer onderuit gehaald.
Verenigd is het Legioen,
Met tamtam en gebrul,
En de kranten in hun hempie,
Met hun slap gelul.
De Leeuw laat zich weer gelden,
Hij staat weer op de kaart,
En als je nog iets beter kijkt,
Zie je hem kwispelen met zijn staart....
-Poemetje-