Mijn vleugels
Mijn Vleugels
Heel even dacht ik uit mijn schulp te kruipen
En mijn vleugels uit te kunnen slaan
Maar de aanblik van de grote mensenwereld
Deed mij weer terugsnellen in mijn schulp
En nam mij mijn vleugels af,
Opdat ik nooit meer zou vliegen.
Heel even dacht ik uit mijn schulp te kruipen
En mijn vleugels uit te kunnen slaan
Maar de aanblik van de grote mensenwereld
Deed mij weer terugsnellen in mijn schulp
En nam mij mijn vleugels af,
Opdat ik nooit meer zou vliegen.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juni 19, 2008 13:38 |
| Degene die je jouw vleugels afnam is en ben jij uiteindelijk zelf. Ik zou zeggen: vlieg. Want ook jij kunt en moogt het. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Just who I am | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||