Weer niets
Niets begint zoals het hoort
een geest waait uit over lege wateren
het volmaakte is de leegte
tussen de molekulen van bestaan
zelfs het licht ontkomt daar niet aan
Bij een kus van jou zijn zoveel cellen
en goede intenties - vergeet die niet
betrokken, dat het voelt alsof jij als ik
langzaam aan, in ons voor een moment vergaat
Het is triestigheid die ons met een glimlach laat
een geest waait uit over lege wateren
het volmaakte is de leegte
tussen de molekulen van bestaan
zelfs het licht ontkomt daar niet aan
Bij een kus van jou zijn zoveel cellen
en goede intenties - vergeet die niet
betrokken, dat het voelt alsof jij als ik
langzaam aan, in ons voor een moment vergaat
Het is triestigheid die ons met een glimlach laat
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Maandag, juni 23, 2008 20:37 |
| voortzoekend naar het volmaakte ontluisterd zij die raakten Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||