Eewigheid.
Zij weefde en zweefde
met sterke koorden,steeds nieuwe woorden,
naar hogere oorden.
Een vliegend tapijt,
naar de eeuwigheid.
naar hogere oorden.
Een vliegend tapijt,
naar de eeuwigheid.
bokie46
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juni 29, 2008 11:21 |
| uw hart worde niet ontroerd gij gelooft in God gelooft ook in mij en wanneer ik heengegaan ben en u plaats bereid heb kom ik weder en zal u tot mij nemen heb vertrouwen ik zal ervoor zorgen Johannes 14:1,3 | |
| kerima ellouise: | Woensdag, juni 25, 2008 10:02 |
| een tapijt naar de eeuwigheid weeft de ziel met het heelal tot een sterrenpatroon... liefs kerima ellouise |
|
| *Hanny*: | Woensdag, juni 25, 2008 01:32 |
| Een vliegend tapijt, lijkt me heerlijk. Mooi hoor. Liefs Hanny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||