Wat was onze liefde ongewoon, jij had twee dochters, ik een zoon
En toch leek het voor ons zo gewoon, om een stap in het leven te wagen
of we elkaar nu wel of niet graag zagen.
We zien wel zeiden we keer op keer, en legden ons bij onze beslissing neer.
Zo groeiden we stilaan naar elkaar, en sinds enkele jaren zijn wij nu een paar.
Wij kenden ups en downs zoals iedereen, maar ook daar kwamen we overheen
Nu zijn we alleen, de kinderen zijn heen
en wat zou het leven zijn zonder elkaar,
we zijn senslotte een paar,
Jenne