Het laatste bericht……

De telefoon gaat : hij is ingeslapen
rustig en vredig. Eind van het verhaal.
Maar in ons spreekt een and’re taal
van losgeslagen moed oprapen.

Hij was er al die jaren door
als een twee eenheid in het leven
door heel ons zijn in een geweven
wij reden op het zelfde spoor.

Nu is die eenheid wreed verbroken
is er een zoeken naar houvast
naar wat misschien nog bij hem past.
Maar van zijn liefde toch ontstoken.

Wat kan het hemelsblauw vergrauwen
van kleur ontdaan. Levensgeluk
die ene melding maakt het stuk
Alles alleen nu te verstouwen.

Er is slechts de herinnering
wat foto’s in een zwijgend spreken
waarin de streling zal ontbreken
mijn eigen ik slechts in geding.

De stilte valt , de telefoon is opgehangen
de stilte raast haar eenzaamheid
nu alles zo ontgoocheld schreit
in onvoltooid verlangen.
th