Oneindigheid
Terwijl wolken glijden
Over hun blauwe zee
Doen ze mijn hart verblijden
Ik vaar met ze mee
Naar plekken en tijden
Ver hier vandaan
Waar het woord lijden
Niet kan bestaan
Veel om van te genieten
Gedurende onze tijd
Laat de zee mij overgieten
Van alle angsten bevrijd
Zo ben ik aan het varen
Op een zee van eeuwigheid
Ik kan het leven niet verklaren
Maar ik hou van haar tederheid
Een seconde oneindig
Zolang heeft het geduurd
Ik denk terwijl ik lig
Aan het moment dat voortduurt
Over hun blauwe zee
Doen ze mijn hart verblijden
Ik vaar met ze mee
Naar plekken en tijden
Ver hier vandaan
Waar het woord lijden
Niet kan bestaan
Veel om van te genieten
Gedurende onze tijd
Laat de zee mij overgieten
Van alle angsten bevrijd
Zo ben ik aan het varen
Op een zee van eeuwigheid
Ik kan het leven niet verklaren
Maar ik hou van haar tederheid
Een seconde oneindig
Zolang heeft het geduurd
Ik denk terwijl ik lig
Aan het moment dat voortduurt
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, juni 25, 2008 22:33 |
| heel mooi | |
| because: | Woensdag, juni 25, 2008 22:17 |
| Leest prachtig weg! Mooie dingen mogen best oneindig duren. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pathos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2008 | ||
| Thema's: | ||